DEĞERBİÇER

 İnsan, çoğu kez karşısındakine bakar. Biçerdöver gibi değer biçer. Ben, vücuduma batmış bir kıymık gibi hissettiğim bu düz bakışı çoktan çıkarıp attım. Yarası bile iyileşti.

İyi ki ışığı kendime tutmayı akıl etmişim! Yoksa karanlıklı yanlarımdaki tuhaflıkların nasıl farkına varabilirdim?

Eleştiri şahin gibi yuva yapmışsa bir insanın bağrına, keskin pençelere dönen sözler ne yürekler parçalar! Ayıplama, yüzüne yapışıp kalan bir çirkinliktir kişinin. Haram, zehir sürülmüş bir hançer gibi saplanır.

Yere düzgün basmam için ayaklarımın sağlam olmasının ne anlamı var! Elimi uzattığım ve gözlerimi çevirdiğim şeylere dikkat etmem bunun ön şartı.

İnsan, gönül gözü körleşmeden gözlerini ovalayıp bin kez düşünmeli.

Mehmet Kara